dab 10

Dag 10
We doen een wasje want alles is stoffig en vol roetvlekken van de vuurtjes 's avonds. Het is warm weer, waarschijnlijk loopt het tegen de 40 graden. Toch wachten we het drogen van de kleren niet af maar nemen ze nat mee, want we willen de kloof in.
De baviaanskloof staat op de lijst van 's Werelds Erfgoederen. Er is een wachter bij de poort, maar er wordt geen toegangsgeld gevraagd. Er is hier genoeg water: het stroomt door de vele bergbeekjes en regelmatig moeten we erdoorheen. Hier kan je alleen met een hoge 4x4 auto komen: de weg is verschrikkelijk slecht. Bovendien ga je regelmatig over smalle bergrichels en moet de auto stevig klimmen en dalen. Geen rit voor teerhartige mensen. Maar een geweldig schouwspel. De ene keer zeer groene dalen, dan weer hele hoge bergen met vlak naast het wiel van de auto afgronden van honderden meters.
We zien hartebeesten, bushbokkies en andere gazelles. Pas later horen we dat er in het gebied ook buffels en neushoorns zijn, maar die hebben we niet gezien. Soms is het ondanks de wind door de open raampjes wel erg warm in de auto. Door al het steen zindert de warmte en blijft hangen in de kloof. Zels de bavianen zijn lui en lopen amper van de weg als we langskomen.
De route is maar 70 kilometer lang, maar we doen er bijna 6 uur over. We rijden stapvoets, heen en weer schuddend en schakelend. Tim is geconcentreerd, maar geniet zichtbaar van de uitdaging. Tijdens de hele rit komen we 3 tegenliggers tegen. Gelukkig maar, want het is geen pretje om achteruit manouvrerend een plaatsje te moeten vinden waar we langs elkaar heen kunnen op de smalle richel. Het is zaterdag, en dan komen de dagjesmensen vanuit PE hierheen, maar die kiezen gelukkig voor verblijf in de resorts en niet voor een stoere rit.
We komen aan de andere kant van het park weer in de iets meer bewoonde wereld. Wat huisjes van plaatselijke boertjes en verderop hebben de meeste blanke boeren wel iets van hun plaas gemaakt om toeristen te trekken. Prachtige lodges in adembenemend mooie kloven of kampeerplaatsen.
We gaan bij Uitspan kamperen vanavond. De boer is zijn gras aan het maaien en nodigt ons uit om een mooi plekje te zoeken. Er is 1 andere gast. De plekken zijn mooi. We kiezen er een naast een bamboe met stelen zo dik als een bovenarm. We hebben weer gezelschap: dit keer van een border collie en een jack russeltje.
De boer vertelt dat de weg door de kloof vroeger prima was, maar sinds het gebied een reservaat-status heeft gekregen wordt er niets meer aan gedaan.
Hij en z'n vrouw hebben een dochtertje van 5. De scholen zijn hier erg ver vandaan, dus hebben de boeren onderling besloten om 47 km verderop zelf een schooltje te organiseren, waar de kinderen ook blijven slapen. Beurtelings blijft een van de moeders bij de kinderen om op te passen.
De schapen die hij houdt hebben brede metalen halsbanden tegen de luipaarden. Dat helpt. Misschien een goede plaats om een tandheelkundige kliniek voor wilde beesten te beginnen?