dag 11
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sanne
24 November 2008 | Zuid-Afrika, Pretoria
Dag 11
Een heerlijke stilte wanneer we wakker worden. We ontbijten met de border collie geduldig wachtend naast zijn toevallig voor onze voeten gevallen stok. Hij wachtte al op ons toen we het laddertje afkwamen.
Verder gaat de tocht, op betere gravelwegen maar nog wel in deze afgelegen streek met hier en daar een boerderij. We wilden de 7-passen route nemen naar het zuiden, maar de wolken komen over de bergen heen en hullen de toppen in mist. We besluiten om het maar anders te doen: we gaan via de Rust naar Oudshoorn. Daar zoeken we een plekje voor de nacht en dan gaan we van daar uit de zwartbergpas op. Vandaag is dat waarschijnlijk niet de moeite waard vanwege de wolken, terwijl het hier zonnig en lekker is.
In Oudsberg vinden we vrij snel een internetcafe, dus er kunnen weer een aantal dagen van dit dagboek opgestuurd worden. Meteen voor meer fotoruimte gezorgd, dan kan ik binnenkort wat van onze vele prachtige foto's meesturen.
We vinden een camping net buiten het dorp. Een vrij commercieel gedoe, met een zwembadje en veel plaatsen, waarvan er vele bezet zijn. Een grote overgang na gisteren. Tegenover ons een stel met een Landrover Defender en een grote groep Nederlanders die hier een fietstocht maken. Ze komen per koppeltje binnen, met fietsbroekje en eendere truitjes. Geen grote sportlieden, aan het formaat van sommigen te zien, maar vrolijk neerstrijkend bij de berg slaapmatten en tenten die hun teamgenoten hebben neergelegd.
Ik hoop dat het een rustige nacht wordt. De braai gaat aan en we vermaken ons wel.
Tim komt bij de toiletten een mevrouw tegen met een T-shirt met “elfstedentocht” erop. Hij merkt op in het Nederlands dat ze toch ergens een afslag moet hebben gemist, waarop ze een beetje verlegen lacht.
We bellen even met Dirk Jan (DJ), die op de reunie moet zijn van de BanttoBeijing reis. Toch even laten weten dat we van een afstand met iedereen meeleven. Jammer dat we de verhalen niet horen.
Volgens DJ waren de meesten om hem heen wel enthousiast over mijn verslag van de reis in het V44 blad. Bij het checken van mijn mail in het internetcafe las ik dat Klaas Postma graag de foto wil hebben van zijn amazon in de Gobi woestijn. We zullen het regelen zodra we thuis zijn.
De avond is zoet, er is ook hier de discipline van de rustige avondklok en we slapen wederom prima in ons daktentje.
Een heerlijke stilte wanneer we wakker worden. We ontbijten met de border collie geduldig wachtend naast zijn toevallig voor onze voeten gevallen stok. Hij wachtte al op ons toen we het laddertje afkwamen.
Verder gaat de tocht, op betere gravelwegen maar nog wel in deze afgelegen streek met hier en daar een boerderij. We wilden de 7-passen route nemen naar het zuiden, maar de wolken komen over de bergen heen en hullen de toppen in mist. We besluiten om het maar anders te doen: we gaan via de Rust naar Oudshoorn. Daar zoeken we een plekje voor de nacht en dan gaan we van daar uit de zwartbergpas op. Vandaag is dat waarschijnlijk niet de moeite waard vanwege de wolken, terwijl het hier zonnig en lekker is.
In Oudsberg vinden we vrij snel een internetcafe, dus er kunnen weer een aantal dagen van dit dagboek opgestuurd worden. Meteen voor meer fotoruimte gezorgd, dan kan ik binnenkort wat van onze vele prachtige foto's meesturen.
We vinden een camping net buiten het dorp. Een vrij commercieel gedoe, met een zwembadje en veel plaatsen, waarvan er vele bezet zijn. Een grote overgang na gisteren. Tegenover ons een stel met een Landrover Defender en een grote groep Nederlanders die hier een fietstocht maken. Ze komen per koppeltje binnen, met fietsbroekje en eendere truitjes. Geen grote sportlieden, aan het formaat van sommigen te zien, maar vrolijk neerstrijkend bij de berg slaapmatten en tenten die hun teamgenoten hebben neergelegd.
Ik hoop dat het een rustige nacht wordt. De braai gaat aan en we vermaken ons wel.
Tim komt bij de toiletten een mevrouw tegen met een T-shirt met “elfstedentocht” erop. Hij merkt op in het Nederlands dat ze toch ergens een afslag moet hebben gemist, waarop ze een beetje verlegen lacht.
We bellen even met Dirk Jan (DJ), die op de reunie moet zijn van de BanttoBeijing reis. Toch even laten weten dat we van een afstand met iedereen meeleven. Jammer dat we de verhalen niet horen.
Volgens DJ waren de meesten om hem heen wel enthousiast over mijn verslag van de reis in het V44 blad. Bij het checken van mijn mail in het internetcafe las ik dat Klaas Postma graag de foto wil hebben van zijn amazon in de Gobi woestijn. We zullen het regelen zodra we thuis zijn.
De avond is zoet, er is ook hier de discipline van de rustige avondklok en we slapen wederom prima in ons daktentje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
