weer weg

dag 2 Zuid Afrika, Johannesburg.
Ik word wakker van fel licht buiten: heel wat anders dan de afgelopen herfstige dagen in Nederland. Om 5.15 begint het al licht te worden en om 5.30 hoor je het verkeer beneden toenemen. George bewoont een flat op de 7e en hoogste etage van een gebouw, en daar hebben we ons vaste plekje achter het tekenbord. Lang geleden hebben Tim en George, een west vlaamse belg, elkaar hier in Johannesburg gevonden binnen de modelbouwersclub. Tim was toen met zijn sleepboot, de Smit Rotterdam bezig, en George had toen de Pegasus en de Tina, een zeiljacht en een roeibootje. In de weekenden lieten ze met andere modelbouwers van de club hun speelgoed varen op het stuwmeertje bij de Amarenzio dam bij de botanische tuin in Sandton, een wijk in Johannesburg. Er werd menig biertje opengetrokken en de braai werd goed gebruikt. Ik ken alleen de verhalen en de foto's, waarop Tim met een zeer kort, strak broekje (nu zouden de kinderen zo'n ding een ballenknijper noemen), staat te richten met zijn antennetje op een stipje in het water.
Nadat Tim thuis kwam van een bezoek aan George een paar weken geleden, zag ik een foto waar ze nu, een paar maten voller en een stuk minder uitdagend gekleed, voor het zwembad van het flat geknield zaten om de net afgekomen stoomboot van George uit te testen op zijn kwaliteiten. George is er nog steeds volop mee bezig: boten en treinen.
We stonden vrij laat op: het was al over 8 uur en de dag beneden was al in volle gang. Maar de auto had niet veel voorbereiding nodig (anders dan de Amazon!) en we hadden de tijd aan onszelf. Zelfs George stond later op en ging met tegenzin naar zijn werk. Hij heeft het een beetje gezien bij zijn baas, nu hij bijna aan zijn pensioen zit, en komt meer voor zichzelf op dan vroeger.
Na een ontbijtje haalden we de daktent op bij Arnold. Ook hij komt uit west vlaanderen, maar is door de vele jaren Zuid-Afrika meer een Afrikaner. Hij heeft een fabriekje in diergeneesmiddelen, en daar kan de zware tent staan als we'm niet nodig hebben. Ik probeer maar niet eraan te denken wat de samenstelling is van het poederachtige stof dat op de hoes zit als we'm op de auto zetten. Misschien ga ik onderweg spontaan melk geven of ontwikkel ik dikke billen....
We maakten een afspraak om 's avonds bij Arnold en Ida te komen eten.
Na een poosje lummelen in de stad haalden we George op en genoten de rest van de avond van de onge-evenaarde gastvrijheid en gezelligheid bij Arnold en Ida. De oudste hond, Jesse, een golden retriever, is op 17 jarige leeftijd inmiddels overleden, maar de rest van de diergaarde vond het ook gezellig bij de eettafel. Tim liet wat filpjes op internet zien, van scenes van “Fred en Ria”, een cabaret stel waar hij vaak uitspraken van overneemt. Tegenwoordig heeft Arnold een ADSL verbinding voor zijn internet, dus dit is sinds kort mogelijk. Ook kan ik mijn eerste stukje wegsturen.
De regelmaat zal de komende dagen wel ver te zoeken zijn, want op campings is doorgaans geen internet, en iedere keer naar een cafe zoeken is ook niet leuk als dagelijkse routine. Ik heb in de stad nog uitgekeken naar een pre=paid verbinding USB, waardoor via het mobiele netwerk tegenwoordig overal ge-internet kan worden. (airtime, heet dat hier) Het zit echter helaas altijd gekoppeld aan een telefoonabonnement van 3 jaar, dus dat gaan we dan maar even niet doen...
Volgende keer zal ik me beter voorbereiden en ken ik misschien meer mogelijkheden, die nu per maand ruimer worden.