Dag 49. Aswan

Dag 49. Aswan
Gisteren in het restaurant waar we bier hebben gedronken, werden we uitgenodigd om naar een Nubisch dansfeest te gaan, in een van de dorpjes aan de overkant. Daarom staan we om 9.00 uur aan de kade, Mohammed, Tim en ik, om met een boot mee te gaan. We varen na een poosje wachten op iemand naar de overkant, waar we weer op iemand wachten. Kinderen spelen in de rivier; ze springen van een hoge kade met hun benen eerst het water in. Na een tijdje wachten zonder dat er mensen bij komen in de boot, varen we weer terug naar de overkant. Van aanlegplaats naar aanlegplaats, steeds wachtend op mensen die niet komen opdagen. We begrijpen dat de jongen die ons heeft uitgenodigd ook de band heeft geregeld. Uiteindelijk heeft hij 2 zangers in de boot en worden er enorme speakers, een aggregaat en wat ander geluids-apparaten in de boot geladen. Alleen de derde zanger is er na 3 uur heen en weer varen nog niet.
We zijn het inmiddels zat, en verlaten de boot weer. Het is nog 1,5 uur varen naar het feest, waar we waarschijnlijk doof zullen worden van het aantal decibellen en we hebben geen idee of we wel terug gevaren worden. Dan maar niet.
In de stad merk je dat het een feestdag is. Niet vanwege tweede paasdag, maar vanwege een gebeurtenis die duizenden jaren geleden is geweest, en waarvan niemand me precies kan vertellen wat het was. Er lopen overal gezinnen rond met feestelijke kleren en het getoeter van de taxi’s die je mee willen nemen is een continue geluid. We lopen wat rond, en vinden een winkeltje waar je tax-free misschien aan wijn kan komen. Tim is vast besloten om het wachten voor mij daarmee op te vrolijken, nu ik niet zo’n behoefte heb aan bier. Er is Egyptische wijn, en we proberen een fles rose. Als we later in de middag een glaasje proberen is het niet de allerbeste wijn, maar smaakt ons toch wel goed na al die tijd zonder.
We sluiten de avond weer af in een ander visrestaurant, samen met Mohammed. Dit keer geen aparte prijzen en een heerlijke seafood spagetti met vers guavesap.