dag 6

Dag 6. Elephant Sands naar Kasane
De nacht in een echt bed was toch maar matig, want ondanks de klamboe wist een mug ons te vinden. Dit exemplaar was kennelijk dol op oren, en maakte geen onderscheid tussen nieuwe slachtoffers en door-Surinaamse –collegamuskieten-verpeste figuren. Als zij eindelijk d’r snuit hield volgde de tevreden snurk van Tim, die dan ook weer in een diepere slaap wegviel. (Dat was ook best wel een slaap-verdrijvend geluid).
We startten laat, pas tegen een uur of 9. Afscheid van Ben en Jacco was hartelijk, met de verzekering dat we hier nog eens terug willen keren. Ben vroeg nog of we een berichtje wilden sturen als we in Kasane aangekomen waren. Al gauw reden we op de Hunters Road: een pad wat zelden gebruikt wordt en door het bushveld loopt. Het was grijs en bewolkt, de struiken en bomen waren lichtgroen en het gras stond hoog. Jammer eigenlijk voor ons, want je zou nog geen leeuw zien die op 3 meter afstand naast je ligt. We zagen veel sporen op het pad, onder andere van een hele grote poes (de afdruk was groter dan mijn gespreide hand) en erg veel olifanten. Het leuke van dit gebied is, dat de dieren geen onderscheid hoeven maken tussen een wildpark en de omgeving ervan, want er zijn geen hekken . Je hoort dan ook tot in Zuid Afrika mensen klagen over de olifanten die hier zoveel schade aan de vegetatie maken dat men ze in aantal wil reduceren. We zagen inderdaad weinig grote bomen, maar de lage struiken waren fris en groen. Natuurlijk zie je grote takken en kleine bomen die afgerukt door olifanten op het pad liggen, en ze produceren een heleboel mest, maar dat houdt de mestkevers (dungbeetle) aan het werk.
We hadden er een klus aan om de acaciatakken te ontwijken. Regelmatig moest een van ons uitstappen om een tak weg te slepen. Tim en Hans reden geconcentreerd, en hadden weinig reserve om in de omgeving te speuren naar wild. We zagen desalniettemin giraffen, zebra’s, gazelle’s en een heleboel vogels. Ik vond het heerlijk om een poosje op het dak van de landrover te zitten en te filmen. Een ultiem gevoel van vrijheid als je de wind door je haren, met een hotsend en botsend voertuig onder je als een rodeopaard vanaf die hoogte alles kan overzien in je omgeving. De luchten waren prachtig. Er zat veel regen in de lucht maar die viel pas toen we bijna op de plaats van bestemming waren.
Na de Hunters Road was de asfaltweg een veel te luxe weg. Er stonden olifanten naast de weg, terwijl de vrachtwagens langs denderden. We kwamen aan in Kasane en boekten een kampeerplaats bij de Chobe Lodge. Een genoeglijk plaatsje naast de Chobe River, waar we de mopjes van de hippo’s konden aanhoren die ze half onder water aan elkaar doorvertelden. De zandvlooien waren dit keer niet zo erg, waarschijnlijk omdat er meer regen was gevallen.
We aten als diner een lekkere potjiekos, met rundvlees gemarineerd in curry, diverse groenten en kruiden. Het was weer een gezellige avond om het vuur, die niet lang duurde vanwege de vermoeidheid van de mannen.