Dag 4

Dag 4. Francistown Botswana
We vertrokken inderdaad volgens plan om 6.00 uur. De wegen zijn op dat tijdstip nog niet helemaal verstopt in Johannesburg en het is goed licht. De andere kant op, van Pretoria naar Johannesburg stond het verkeer wel al volkomen vast. Via de walkie talkie hielden we contact tussen de twee Land Rovers.
De weg naar Pietersburg, of Polokwane zoals het tegenwoordig heet, is goed en zonder potholes. Daarna nog zo’n 200 km naar de grenspost Groblers gate waarna een gemakkelijke passage van de grens met Botswana volgde. Jammer dat ik geen Pula’s had, want er moest road tax betaald worden. De wisselkoers bij de grens is een woekerkoers. Toen Hans na ons bleek met een creditkaart te kunnen betalen keken wij op onze neus; hadden we niet gelezen…
Het stuk na de grens is qua landschap niet zo erg afwisselend: bushveld en goed asfalt onder de banden. Alleen oppassen voor overstekende ezels en koeien. Daar schijnen in Botswana de meeste verkeersongelukken door te komen, en na AIDS schijnt dat grootste doodsoorzaak te zijn. De wegen zijn verder zeer rustig en niet bevolkt door oude roestige wagens die overvol zitten met jongens in de laadbak, zoals dat in de dorpen verderop waarschijnlijk wel zo is. Je ziet regelmatig handeltjes langs de kant van de weg: watermeloenen, kalebassen, fruit, maar ook bullbars voor aan de 4x4 auto’s of complete smeedijzeren tuinhekken. Opvallend veel begrafenisondernemers adverteren met grote borden.
De mensen die we spreken zijn erg vriendelijk en behulpzaam. Wel worden we soms schaterlachend in de voor ons onbekende taal begroet met wat ik denk dat “hoi bakra” (dit is het Surinaamse woord voor witte) betekend. We zijn dus nog steeds blank en dienen ons dat te realiseren. Maar ja, als je met een grote auto vol met spullen en een goed doorvoed buikje rondrijdt is dat niet zo moeilijk.
Om de 70 à 80 km is er een slagboom over de weg. Daar staat dan een man die moet controleren of je geen vlees of dieren naar de andere kant van de denkbeeldige grens vervoert, vanwege veeziekten. Als je rauw vlees bij je hebt, heb je kans dat je mag kiezen: of ter plekke gaan braden óf inleveren. Honden mogen ook niet over de lijn. Ik heb geen idee of je voor hen dezelfde keuze hebt. Wij reden voorop, dus via de walkie talkie heb ik even geblaft terwijl de man zijn hoofd in de auto van Hans en Helma stak. Bij ons hebben ze niet in de koelkast gekeken, gelukkig, want we hadden steaks verstopt onder de cola en bier. Bij Hans en Helma hebben ze wel 1x gekeken, en die hadden alleen maar de curry mee.
We haalden ons doel van de dag niet. We hadden graag willen overnachten in Nata lodge, maar zijn gekomen tot Francistown op een camping met veel plaats voor congressen e.d. Wij waren op de camping zelf de enige gasten. Er begonnen donkere wolken samen te trekken, en toen we eenmaal in de tent lagen begon het te regenen. Een heel slaapverwekkend geluid, dus de dag eindigde al snel in luid gesnurk.