dag 3
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Sanne
19 Februari 2010 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Dag 3: Johannesburg
Ik heb mijn vorige stukje te vroeg gepost: de verhalen beginnen om ons heen te ontstaan in een hoger tempo dan ik kan verslaan.
Toen Tim en Hans terugkwamen van het ophalen van de daktent bij Arnold (hetgeen ze even dienden af te sluiten met een “vergadering” in de daar dichtstbijzijnde Kilkenny kroeg) werden ze aangehouden bij een politiecontrole. De agent lachte al bij het zien van de Land Rover, en begon meteen: “is it true that some people drive these cars to Cairo?”. Hij vond zichzelf waarschijnlijk grappig met deze vraag, en was dus helemaal niet voorbereid op het antwoord van Tim: “as a matter of fact, we ‘re driving there tomorrow”. De agent lag blauw van het lachen en liet de mannen doorrijden. Die kwamen even later binnen met de grijns nog op hun gezicht, even later weggedrukt door een trieste mededeling dat er nu al een serieus probleem aan Joost dient opgelost te worden.
De deksel van de achterste cadan-as was gaan lekken omdat de vulplug te vaak te vast was gedraaid door de garage. Een beetje tape rond de schroefdraad had niet kunnen verhinderen dat er nog meer olie wegliep, dus dit was een serieuze handicap. Georges, Helma en ik werden in Georges zijn auto achtergelaten bij een restaurant waar we konden lunchen en de mannen gingen naar de Land Rover werkplaats en later naar de sloop om er een nieuw deksel te vinden. Helaas gebeurt dit euvel zo vaak, dat er geen andere deksels beschikbaar waren. Bij onderhoud werkzaamheden aan de auto wordt zo’n plug altijd net iets te vast gedraaid, waardoor het conisch toelopende gat te wijd wordt. Het schijnt dat iedere Land Rover eigenaar dit probleem kent.
De avond in Moyo was gezellig, maar is inderdaad wat minder allemaal. Het enorme enthousiasme van het personeel zie je niet meer meteen bij binnenkomst. Het blijft een uniek restaurant, maar als je er al een aantal jaren komt, dan is je referentie kritischer. We werden bijvoorbeeld niet meer opgeschilderd met Zulu tekeningen in ons gezicht en de band werd vertegenwoordigd voor 1 man, die moeilijk boven het geroezemoes uit kon komen.
Na een gezellige avond gingen we bijtijds naar bed.
Ik heb mijn vorige stukje te vroeg gepost: de verhalen beginnen om ons heen te ontstaan in een hoger tempo dan ik kan verslaan.
Toen Tim en Hans terugkwamen van het ophalen van de daktent bij Arnold (hetgeen ze even dienden af te sluiten met een “vergadering” in de daar dichtstbijzijnde Kilkenny kroeg) werden ze aangehouden bij een politiecontrole. De agent lachte al bij het zien van de Land Rover, en begon meteen: “is it true that some people drive these cars to Cairo?”. Hij vond zichzelf waarschijnlijk grappig met deze vraag, en was dus helemaal niet voorbereid op het antwoord van Tim: “as a matter of fact, we ‘re driving there tomorrow”. De agent lag blauw van het lachen en liet de mannen doorrijden. Die kwamen even later binnen met de grijns nog op hun gezicht, even later weggedrukt door een trieste mededeling dat er nu al een serieus probleem aan Joost dient opgelost te worden.
De deksel van de achterste cadan-as was gaan lekken omdat de vulplug te vaak te vast was gedraaid door de garage. Een beetje tape rond de schroefdraad had niet kunnen verhinderen dat er nog meer olie wegliep, dus dit was een serieuze handicap. Georges, Helma en ik werden in Georges zijn auto achtergelaten bij een restaurant waar we konden lunchen en de mannen gingen naar de Land Rover werkplaats en later naar de sloop om er een nieuw deksel te vinden. Helaas gebeurt dit euvel zo vaak, dat er geen andere deksels beschikbaar waren. Bij onderhoud werkzaamheden aan de auto wordt zo’n plug altijd net iets te vast gedraaid, waardoor het conisch toelopende gat te wijd wordt. Het schijnt dat iedere Land Rover eigenaar dit probleem kent.
De avond in Moyo was gezellig, maar is inderdaad wat minder allemaal. Het enorme enthousiasme van het personeel zie je niet meer meteen bij binnenkomst. Het blijft een uniek restaurant, maar als je er al een aantal jaren komt, dan is je referentie kritischer. We werden bijvoorbeeld niet meer opgeschilderd met Zulu tekeningen in ons gezicht en de band werd vertegenwoordigd voor 1 man, die moeilijk boven het geroezemoes uit kon komen.
Na een gezellige avond gingen we bijtijds naar bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
