dag 9: solderen

Zondagsrust. Iedereen staat laat op. Louis heeft zo ontspannen geslapen dat de rugpijn die veroorzaakt was door het harde matrasje vanzelf is opgelost. De koffie smaakt goed na de lange gezellige avond gisteren.
Dan worden de lijnen gespannen en lopen de mannen talloze keren op en neer met wasgoed. Onvoorstelbaar hoe veel er vuil gemaakt is. De zorgzaamheid waarmee het laatste vlekje uitgewassen wordt toont al weer een vrouwelijke eigenschap.
Peter heeft zich eergisteren gebrand aan de olielamp, de glimmende Duitse Petromax van Willem. De brandwond ziet er niet goed uit en wordt nu uitgebreid verzorgt met desinfecterende zalf en steriele gaasjes. Zeker omdat Peter zich niet erg lekker voelt houden we hem goed in de gaten. Dat verhindert echter niet dat er veel grappen worden gemaakt over de toedracht van de verbranding. De lamp heet nu een Pedromax en Peter moppert dat het ding waarschijnliojk goedkope Chinese rommel is.
Omdat de wegen de afgelopen dagen van dien aard waren dat de lucht uit de banden van de auto’s is gelaten, moet er nu weer lucht bij. We hebben een tweed compressor meegenomen uit Nederland, maar het ding begaf het gisteren binnen een minuut. Nu buigen de drie techneuten zich over de tafel om hem uit elkaar te halen. Ik sta verbaasd wat ze allemaal bij zich hebben: zelfs soldeerspullen en krimpkousen. Van een stuk afval wordt een soldeerbout gemaakt en met tongetjes in de mondhoeken staan ze gedrieen te knutselen. Maar dan werkt de compressor weer...Voor een paar minuten. Drie zekeringen verder geven ze het maar op: deze kan kennelijk de druk niet opbrengen zonder de stroomvoorziening op te blazen.
Onder het knutselen worden herinneringen opgehaald van de studententijd. Namen van docenten worden gememoreerd, maar vooral de beschrijvingen, zoals “die man die tien jaar over de TH had gedaan en nog bij zijn moeder woonde” of “die met zijn broek een stuk boven zijn navel en die dikke bril”. Opmerkelijk hoeveel ze nog weten van hun studiegenoten. Een flink deel is ook bij de KLM terecht gekomen, dus die zijn ze later weer tegen gekomen.
De dag verloopt verder rustig. Voor morgen plannen we om eerst boodschappen te gaan doen en dan via de oostelijke grens het Kgalagadi Transfrontier Park (vroeger het Gemsbok National Park) binnen te gaan. Daar willen we een dag of vier zijn. Het zal dus wel een tijd uren voordat we deze stukjes kunnen posten.