Overland solutions

De hele nacht heeft het geregend en waaiden de vlagen wind tegen de tent. Het blijkt dat die daar goed tegen bestand is, want afgezien van de condens omdat we minder hebben gelucht is het goed droog gebleven. De "veranda" stond niet uit, dus onze stoeltjes bevatten een plas water. We hebben het koud en breken de boel maar snel op. Bij een fastfood restaurant in de stad eten we een ontbijtje en dan gaan we voor "plan B", wat wil zeggen dat we op zoek gaan naar beter weer.

Niet ver van deze plek woont de regenkoningin. Ze is een heuse heilige hier, en het raadplegen van haar bijzondere krachten is niet gemakkelijk. Ze woont in een kraal waar alleen vrouwen mogen komen. Geen man mag haar ooit aanschouwen. Omdat ze haar gaven door wil geven moeten er wel kinderen komen, maar de man die daarvoor bij haar mag komen wordt later vergiftigd. Men fluistert dat de jongetjes die geboren worden ook niet lang leven. Er is ook in haar koninkrijk kort geleden een troonswisseling geweest. Helaas brengen de moderne mogelijkheden ook hier de oude tradities om zeep: er zijn in de kranten foto's verschenen van de nieuwe koningin. Kennelijk zijn er commerciële belangen die dit wenselijk maakte.
Lang geleden was de grote Shaka, de koning van de Zulu's ten einde raad omdat er veel onderdanen stierven vanwege de grote droogte die er toen heerste. Hij had gehoord over de bijzondere gaven die een dame hier in deze streek had om regen te maken. Daarop ging hij met zijn gevolg op reis om deze dame te spreken. Ondanks zijn enorme macht en status mocht hij de dame niet persoonlijk ontmoeten. Iedere vraag en onderhandeling diende via een vrouwelijke boodschapper van de residentie van de ene grootheid naar die van de andere heen en weer gebracht te worden. Toen hij naar huis terugkeerde begon het te regenen.. Vanaf die tijd is de macht van de regenkoningin tot aan de dag van vandaag gevestigd.

Ik zit aan de passagierskant van de Land Rover te turen door de natte raampjes en bedenk dat dit waarschijnlijk een gevolg is van de gave van de regenkoningin. Er is vast een rijke boer naar haar toe gegaan omdat zijn land dreigde te verbranden onder de zinderende zon. Hij had kennelijk de juiste offers meegenomen (een i-phone 5?) om haar aan het werk te krijgen. Ik vraag aan Tim om in de route die we ter plekke bedenken de vermeende plek van haar kraal in te plannen. Helaas heb ik niets opgeschreven over haar verblijfplaats, en we vinden het niet. Misschien maar goed ook, ik denk niet dat Tim het leuk had gevonden als hij bij de auto had moeten wachten.

We gaan het mystieke gebied van Zoutpansberg uit, naar het zuid-oosten, op zoek naar beter weer. De ene sinaasappel plantage na de andere laat zoete geuren van oranjebloesems in de auto doordringen. Bij hobbels in de weg zie ik soms op de weg een jus d'orange, waar de vruchten van de vrachtauto' s zijn gevallen. De boerderijen zien er welvarend uit. Af en toe rijden we dicht langs de grenzen van de Kruger wildtuin. Aan de hekken langs de wegen kan je zien of de landeigenaren groot wild op hun land hebben of niet: als er stroom op de hekken staat is het serieus werk. Er wordt vooral op neushoorns erg veel gestroopt, dus de hekken dienen niet alleen om de dieren binnen te houden, maar ook om mensen buiten te houden. Er staan borden dat er vanwege de bescherming van de neushoorns "armed patrol" actief is: dit is "poaching free area"! Was dat maar zo, dan waren er minder akelige moorden op neushoorns vanwege hun hoorns.
Tim ziet een bordje aan een hek hangen dat het gevaarlijk is vanwege de aanwezigheid van leeuwen, en dat wil hij meteen thuis ook aan zijn hek hangen...

In Hoedspruit eten we een heerlijke pannenkoek bij een boerderij die een enorme Baobab op eigen terrein heeft en daarmee een commerciële mogelijkheid had in combinatie met de voortreffelijke kookkunsten van de vrouw des huises. Het plan is om naar Moholoholo te gaan, een "rehabilitation centre" voor wilde dieren. Tim is er eerder geweest, en ik ben nieuwsgierig. Waar we zullen gaan slapen zien we dan wel. Als we er aankomen blijkt het gesloten, omdat het zondag is. We gaan naar de nabijgelegen camping annex lodge. Omdat ik vandaag wel erg veel behoefte heb aan een beetje warmte, kiezen we voor de huisjes. Binnen de kortste keren lig ik in een warm bad, terwijl buiten Tim aan de Land Rover zit te rommelen en even later een geanimeerd gesprek lijkt te hebben via de telefoon. Het blijkt dat een collega van hem, die via "Overland Solutions" een reis heeft geboekt, hier op zeer korte afstand in de huurauto zit. Ze blijken zelfs hier een kampeerplaats te hebben geboekt.

Even later zitten we gezellig met Hanna en Antoine en hun kinderen aan de tafel. De kinderen vergapen zich aan de parelhoenders en de kudu's die over het gras rondlopen alsof ze huisdieren zijn. Het fietsje valt bij hen erg in de smaak, want daarmee kunnen ze het grote terrein verkennen.