schrikwind

Maarten is als eerste weg, maar komt al vrij snel weer terug. Hij was bij de grens, maar daar werd hem verteld dat hij geen stempel in zijn carnet kreeg. Dat zou in Durban pas gebeuren, omdat Zuid-Afrika en Botswana een economische samenwerkingsovereenkomst hebben. Wij hebben bij aanvang van de reis de mensen op het hart gedrukt dat je zonder stempels in je carnet de borg niet terugkrijgt, dus dit is een belangrijk stuk om te weten. Gelukkig kon Piet Louw al snel uitsluitsel geven: inderdaad hoef je pas bij het verlaten van Zuid Afrika te laten stempelen.
De passage van de grens gaat goed. Aan de andere kant komen we al snel Gerrit du Plessies tegen, met een prachtige donkerpaarse kattenrug. De mannen zijn meteen onder de indruk van de excellente staat van de auto, de vrouwen van de kleur. Deze is gekozen voor de bruiloft van hun dochter.
wat later op de mooie route door limpopo provincie worden we aangehouden door een mevrouw van de plaatselijke krant, die graag een interview met ons heeft. terwijl Tim daarmee bezig is, stopt er een Landcruiser met twee Belgische overlanders. De journaliste is helemaal opgetogen: nog een verhaal te vertellen.
weer een stukje later komt een rode P 1800 bij ons, precies dezelfde kleur als Arie heeft. Arie zit even verderop koffie te drinken als hij op de parkeerplaats ineens een zijn auto ziet rijden. Hij schrikt zich rot, omdat hij denkt dat die gestolen is, maarte blijkt gelukkig een veel schonere versie van zijn auto te zijn. Er worden meteen vriendschappen gesloten.
we komen aan in Pretoria, een drukke stad. het is een lang weekend, en de wegen die uit de stad voeren zitten propvol. gelukkig komt iedereen veilig op de camping aan. die is in een groot park gelegen, ingeklemd tussen de snelwegen. de tenten worden opgezet en de motorkappen gaan weer open. Piet heeft een probleem met zijn Duet. Hij verbruikt vijf liter olie per duizend kilometer en rookt erg. Tjeerd komt binnenrijden met een zorgelijk gezicht. hij heeft een paar keer stil gestaan, had dan moeite om de auto gestart te krijgen.
Er komen steeds meer bijzondere oude Volvo's binnen: minstens tien leden zijn gekomen om met ons vanavond te braaien. Een "bakkie", en een Amazon combi die op een 4x4 Nissan onderstel is gebouwd. De motor is wel gewoon van de Volvo.
terwijl de lucht betrekt begint Howard aan de voorbereidingen van de braai. Net wanneer we met een bordje langs de heerlijkheden lopen, begint het enorm te waaien. En dan gaat er een grote boom om, precies over de hele hele lengte van de auto van Siebrand en Meike. De daktent stond uit, waarmee het toch een groot ding was, maar nu is er niets meer van te zien onder de takken. verbijstering en schrik overal. De brandweer wordt gebeld en iedereen is opgelucht dat er niemand in de auto zat. Dankzij de braai was er niemand bij de tenten. Als de brandweer komt loopt iedereen mee te helpen met takken sjouwen. De drang om zo snel mogelijk de schade te kunnen inschatten is zo groot dat de mannen even zelfs teruggefloten moeten worden omdat de brandweer niet meer de leiding krijgt. Siebrand en Meike hebben nog amper tijd om te beseffen wat er met hun trouwe auto en tent is gebeurd. De schok komt later pas. De daktent is volledig vernield, maar behoudens flinke schade in de carrosserie is de oude dame nog bereid om weg te rijden van de plaats des onheils. Ze zal het laatste stuk naar Durban zelf kunnen afleggen, terwijl er een oplossing wordt gezocht voor de nachten voor Siebrand en Meike.
Als de nacht valt waait het nog een paar keer stevig en is er onweer. Verschillende stellen vluchten naar het toiletgebouw of in de auto.