Back to civilization

Voor sommigen is het adrenalineniveau tijdens de nacht zeer hoog geweest. Arie en Peter waren in de bar nog met de internet activiteiten  bezig toen werd aangekondigd dat het licht uit zou gaan en het personeel zou gaan slapen. Alles blijft daar gewoon open, er zijn geen deuren in het gebouw. Er stond toen bij de put een groep olifanten te drinken, beschenen door een schijnwerper. Nadat het licht uit was en iedereen weg was, was er ruzie binnen de groep olifanten. Waarschijnlijk was het water op. Er werd getrompetterd en geduwd en twee jonge bullen kwamen in de richting van het zwembad. Ze liepen ook om, om te kijken of ze tussen de toiletten en het bargebouw door bij water konden komen. Volgens een andere gast, die net naar de wc was, kwam er een slurf tussen het dak en de lagere muur van de toilet. Arie en Peter zijn met weke benen naar hun kleine tentje gelopen, waar ze nog tot diep in de nacht hebben liggen luisteren naar de olifanten die vlakbij boompjes aan het slopen waren. Minstens drie andere stellen hebben ook amper geslapen. Ellen en Hennie zijn meerdere keren met paspoorten en fototoestel hun tent uit gevlucht om in de auto te gaan zitten. Ik denk dat moeder olifant op een afstand aan haar kinderen heeft uitgelegd  hoe je water kan verdienen met toeristen plagen...
Wij hebben prima geslapen. Inmiddels zijn we er achter dat een mug in de tent meer problemen geeft om te slapen dan een kudde olifanten. Size does matter!
Het wegrijden is voor Hans even een probleem, hij moet nog even getrokken worden, maar daarna zitten we op de lange asfaltweg naar het zuiden.
Botswana is bij lange na niet zo afwisselend qua landschap. Door het gortdroge en bladerloze struikgewas gaat honderden kilometers de redelijk goede asfaltweg in een kaarsrechte streep door. In het zuidelijke deel is er wel steeds meer bewoning en dus ezels en geiten op de weg, en er is vrij veel vrachtverkeer. Geconcentreerd en saai rijden, dus oppassen dat de slaap in de warme auto je niet te pakken krijgt. Bij Francistown is er zelfs file; dat zijn we niet meer gewend. Het voelt alsof het mooie deel van onze reis nu voorbij is.
We arriveren bij Martin's Drift bij onze overnachtingplaats. Die ligt aan de Limpopo rivier, die de grens tussen Botswana en Zuid Afrika vormt.
We zetten Joost onder een imposante Marula boom, terwijl de Volvo's binnendruppelen. Tot onze verrassing komt even later ook de oranje LandRover binnen die we onderweg bij de veterinaire controleplaats tegen zijn gekomen. Twee Nederlandse jongens, vrienden van elkaar via hun studie aan het Notenboom instituut die ze een paar maanden geleden hebben afgerond, trekken ermee rond Afrika. Via de oostkant naar beneden en straks via de westroute weer naar boven. Ze zijn te volgen via www.africaexpedition.nl.
We gooien de ingrediënten van de geplande avondmaaltijd bij elkaar en zitten later bij het licht van het olielampje  gezellig met z'n vieren aan de chili con carne ervaringen uit te wisselen.