nog 2 dagen

Het wordt nu echt spannend. Al die maanden hebben we verwachtingen gehad; zijn we gretig op zoek gegaan naar informatie en probeerden we in te schatten waar we ons op moeten voorbereiden.
Maar nu is het dan zover.
Vandaag heb ik mijn hele pakket aan praktijkzorgen overgedragen aan Margriet. Nadat ik zoveel tijd heb zitten pendelen tussen werken en voorbereidingen treffen, is dat een enorme opluchting. Gek is dat: het moment dat mijn mobiel met haar meeging was ik even enorm onthand: hoe moet dat nou als iemand me probeert te bereiken! Hoe verloopt het leven zonder een i-phone...
Het wordt hoog tijd dat we gaan!

De afgelopen maanden hebben velen ons gevraagd hoe we het met de kinderen doen als we weggaan. Welnu: we hebben het liefdevolle aanbod aanvaard van oma Thil om in huis te komen en ervoor te zorgen dat iedereen (inclusief de dieren) verzorgd wordt. Het is natuurlijk bij ons met al die pubers een komen en gaan, maar ik vermoed dat ze meer in de watten zullen worden gelegd dan door ons.
Dat neemt niet weg dat ze nu allemaal meer dan anders om ons heen zijn en een beetje drukker zijn dan anders. We zijn begonnen met een videodagboek, en daarin was het resolute antwoord op Tim zijn vraag wat ze ervan vonden dat we zo'n tijd weggaan: "KUT".
De diepvries is volgepropt met hamburgers, soep en pizza en ze moeten om de haverklap even komen kijken hoeveel water deze kamerplant nodig heeft of waar de kattenbakkorrels liggen. Volgens mij vinden ze inmiddels dat we nodig moeten gaan!

Tim heeft al een paar dagen vrij. Hij heeft een mooie ervaring met de bureaucratie:
Er zijn 3 landen waar we doorheen zullen reizen en waar je niet aan de grens een visum kan krijgen: Ethiopie, Sudan en Egypte. Om die visa te regelen ben je in Nederland erg veel tijd kwijt: je paspoort is een hele tijd op de ambassades. Dus hebben we hiervoor in bv Dar es Salaam extra tijd ingepland om het daar te regelen. Maar omdat Tim er nu toch tijd voor had, belde hij naar de Egyptische ambassade. Een dame nam de telefoon op met een wat gehaaste en ongeinteresseerde houding. Totdat Tim zich voorstelde als Captain Tim Fennis van de Royal Dutch Airlines. De dame sloeg als een blad in de wind om en werd allervriendelijkst. Als hij de volgende dag langs kwam, zou ze er zelf voor zorgen dat alles snel geregeld werd. En zo geschiedde: binnen een kwartier stond hij met 2 visa buiten, waar anders 3 dagen voor gestaan hadden. Ze wil graag eens met hem meevliegen. Afrika is voor ons reeds begonnen....

Zoals gebruikelijk voor hem is hij met alle mechanische zaken om het huis bezig geweest: onze geliefde Volvo's staan schoon, droog, zonder accuspanning en voor een deel zelfs zodanig ontmanteld dat ze niet een-twee-drie mee te nemen zijn. Zelfs de tractor is ontmanteld. Er zal minder sneeuw geschoven kunnen worden in de wijk, zonder zijn diensten.

Volgend verslag zal ongetwijfeld uit Johannesburg komen, want daar heb ik genoeg internetmogelijkheden.

Salaam!
Sanne en Tim