laatste loodjes
Blijf op de hoogte en volg Sanne
22 Augustus 2012 | Nederland, Utrecht
Nu ze uit handen zijn gegeven probeert ieder voor zich toch het verantwoordelijkheidsgevoel voor de arme oude metgezel te laten gelden. De koers van de boot (de “Vanessa”) werd al gevolgd voordat ze haar kostbare lading in Amsterdam had opgehaald. En omdat dat zo ver na de datum lag dat de containers waren verzegeld, gingen de geruchten de ronde dat er problemen waren met de datum van ons vertrek in Kaapstad. Ook zou er niet genoeg plaats zijn voor alle containers, zodat enkelen van de groep zonder auto zou komen te zitten op het moment van vertrek. Maar nu is Vanessa bijna in Kaapstad aangekomen en beginnen de dagen te tellen dat we erheen kunnen.
Vreemde tijden zo: de meeste spullen zijn al weg, dus de enige bagage waarover we ons druk hoeven maken is de weinige handbagage voor de eerste dagen. Maar zelfs dat is al tijdrovend. Is de camera die je mee wil nemen wel volgeladen, moet je extra batterijen aanschaffen, of is het daar ook te koop. En hoe ging het ook alweer met koken, de was, de temperatuur gedurende de nacht, hebben we extra sokken nodig nu er in Kaapstad 2 weken geleden zelfs sneeuw gemeld is? Zo worden vaak onnodige details nu uitgekauwd.
Er stond een leuk artikeltje, duidelijk vanuit mannelijk oogpunt geschreven, in een Zuid Afrikaans blad over avontuurlijk kamperen. Hoe je een paar extra jaren aan je huwelijk kan toevoegen als je de precaire onderwerpen die je tijdens “bushcamping” tegenkomt kan opvangen. Als man moet je aandacht besteden aan het gevoel voor veiligheid van je vrouw: zoek een plek die voldoende bescherming lijkt te geven, laat haar de beslissing nemen en leef mee met haar zorgen. Hou ook rekening met de plaats van de sanitaire mogelijkheden (zeker in relatie tot veiligheid; vrouwen lopen wat verder weg van de slaapplaats om hun blaas te ledigen dan mannen). Laat haar de culinaire voorbereidingen organiseren, dat scheelt ook weer in de vragen die anders zeker zullen komen waar je alles gelaten hebt.
Het is voor de mannelijke deelnemers wel een flinke klus, deze reis. Ze moeten hun dierbare Volvo de best denkbare behandeling geven zodat ze hem straks veilig en wel een trotse oude dag kunnen geven in de eigen garage. Daarbij hebben ze de bijna onmogelijke taak om hun lief gedurende de reis te vermaken, een gevoel van veiligheid te bieden, te beminnen, te complimenteren voor hun geweldige culinaire aanpassingen op kampvuurtjes van vochtig hout, voor de andere mannen een onverstoorbare indruk te veinzen wanneer er iets mis is met de auto en bovenal: onvoorstelbare hoeveelheden koud bier te kunnen verstouwen zonder bij het afvloeien door een hongerige leeuw te worden verorberd. De behoefte aan avontuur wordt duur betaald.
-
22 Augustus 2012 - 09:51
Louki:
ik weet niet precies wanneer je vertrekt, maar ik wens jullie een hele goeie reis met heel veel bijzondere ervaringen en ik denk maar zo wie verre reizen maakt kan veel verhalen en daar verheug ik me op!! -
22 Augustus 2012 - 19:41
Marianne En Hen Merkens:
heel veel plezier in Zuid Afrika. We kijken uit naar jullie verslag van de reis. groet Marianne en Henk -
23 Augustus 2012 - 18:22
Andrea Van Kats:
We volgen je verslagen en leven zo op afstand een beetje mee. Een hele mooie reis gewenst. Groeten, Joop&Andrea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley